Izložba: Vuk i Ana - prepiska

Dana 01.12.2011. godine u 19 časova održaće se svečano otvorenje izložbe „Vuk i Ana - prepiska“ u Narodnoj i univerzitetskoj biblioteci Republike Srpske u Banjaluci.

Ova izložba se organizuje u okviru manifestacije „5.  Vukovi dani – Banja Luka 2011“ čiji organizator je izdavačka kuća „Trivunija“ iz Banja Luke, a suorganizatori su Društvo prijatelja Austrijanaca u BiH – Banja Luka, Narodna i univerzitetska biblioteka RS – Banja Luka i Centar međunarodnog prijateljstva – Banja Luka. Autor izložbe je književnik Vojin Trivunović.

Prepiska između Vuka Karadžićai njegove supruge Ane Kraus

Vukova prepiska s Anom uglavnom je u cjelini sačuvana: zagubljen je nevelik broj pisama. Nalazi se u Arhivu Srpske akademije nauka i umjetnosti. Po jedno pismo čuva se u Vukovomi Dositejevom muzeju (Muzejsko-arhivska zbirka, br. 173) i Bogišićevom arhivu (Cavtat).
Prepiska je na njemačkom jeziku . Istorijski značaj Vukove ličnosti daje pečat svemu što je za nj vezano, pa i ovoj prepisci: ona uz to otkriva ne mnogo vidljivu, ne, međutim, i beznačajnu stranu njegovog života, tako zanimljivu i toliko raznoliku — trubadurski nežnu, roditeljski potresnu, životno oporu...
Prepiska s Anom, po brojnosti druga, iza Kopitareve, vremenski je najduža, vođena je tokom poluvijeka, između 1814. i 1863. godine.
Blizu dvjesta Vukovih i pedesetak Aninih pisama, uza sve svoje osobenosti, sadrže i opšte teme ovakvih odnosa: poslije ranih ljubavnih ushita javljaju se i razmirice proistekle iz oskudice, a česte tuge bezdušno su morile roditelje, pri čemu je, kao neprekinuta nit, uvijek prisutna i vidljiva Vukova odanost i poštovanje prema ženi kojoj je prepustio, potpuno i do kraja, svoj biološki dug u ime i radi svoje uzvišene društvene misije.
Veliki, ne manje i nesrećni Vuk bio je ophrvan mnogim nedaćama u svom dugom i nemirnom životu.
Dopoznih decenija svog života sužanj je duga (iz čeljusti štamparskih potražilaca, na sramotu sunarodnika, spasao je njegovu porodicu austrijski car).
Hronično bolešljiv, na drvenoj štuli, više se, kažu, promaje bojao nego svojih brojnih i moćnih protivnika.
Nadasve, međutim, njegove su porodične nesreće. Jedanaestoro djece oplakao je, bol ga je sustizao ipratio i na njegovim brojnimi dalekim putovanjima, neumoljivo i svirepo, da se na mahove stiče utisak o oguglalosti i otupelosti Vukovih osećanja, kao da se pomirio s neizmenjivom kobi stvarnosti i s neumitnom smjenom rađanja i smrti.
Koliko god je privatna i lična, ova prepiskasadrži ne malo podataka i o Vukovom radu, o njegovim putovanjima i boravcima(od nesumnjivog, dakle značaja za njegovu hronologiju), pruža pokatkad opise mesta i zbivanja, pojedinosti o njegovim bolestima, predstavljajući jednom rječju i lijepu građu za njegov intimni portret, za viđenje „Vuka izbliza". A poznavati ga bolje kao čovjeka, po riječima jednog od njegovih proučavalaca, „znači još više cijeniti Vuka kao književnika".
Od pisama nema dragocenijih i pouzdanijih podataka za upoznavanje naravi, intime i integralnosti života, istakao je Jovan Skerlić prije blizu devet decenija, u prikazu 1. toma Vukove prepiske. „U naše doba u nauci se sve više cijene i u književnosti sve više čitaju neposredni ljudski dokumenti, autobiografije, memoari, prepiska — nastavlja on — U tome pogledu mi nemamo veće tekovine, bogatije riznice i zanimljivijeg štiva no što je ogromna Vukova prepiska, čiji značaj će izgledati sve veći, ukoliko se bude odmicalo od doba u kojem su ti dokumenti pisani".

Reči i dan-danji sveže, a za Vukovu prepisku s Anom, reklo bi se, nesmanjeno prikladne i neprolazno savremene.

Pozivnica za Izložbu "Vuk i Ana - prepiska"